Wzgórze Marii

Wzniesienie to rozciąga się wzdłuż prawego brzegu Bystrzycy Dusznickiej, oddzielając Polanicę od Nowego Wielisławia. Stanowi to północno-wschodni kraniec Gór Bystrzyckich, choć czasami bywa także zaliczane do Kotliny Kłodzkiej. Zbudowane głównie z piaskowców, Wzgórze Marii przyjmuje kształt wydłużonego garbu, który dzieli dolina Bystrzycy Dusznickiej na północ i Wielisławki na południe.

Większość powierzchni wzgórza porasta gęsty las świerkowy, z domieszką sosny oraz różnych gatunków drzew liściastych. Na jego szczycie znajduje się kaplica, w której można podziwiać obraz NMP. Przed rokiem 1945, Wzgórze Marii cieszyło się dużą popularnością wśród kuracjuszy, którzy przybywali do Polanicy na spacery, ciesząc się piękną panoramą centrum uzdrowiska. Z tego miejsca można było podziwiać rozległe widoki, które dziś są niestety ograniczone.

Obecnie Wzgórze straciło nieco na atrakcyjności turystycznej, przede wszystkim na skutek wzrostu drzew, co ograniczyło jego walory widokowe do jednego punktu. Dodatkowo, zbocza wzgórza zostały częściowo zabudowane, co wpłynęło na jego pierwotny charakter. Na północno-zachodnim stoku znajduje się cmentarz komunalny, który, podobnie jak nekropolia w Dusznikach-Zdroju, usytuowany jest na stoku, co dodaje urokowi tej okolicy.